در کارخانه تولید خوراک، صرف نظر از مواردی مانند گنجاندن یک ماده افزودنی، ارزش غذایی و یا صرفاً کیفیت کلی محصول نهایی، “میکس مناسب مواد” از اهمیت بالایی برخوردار است. به منظور تولید مخلوطی با کیفیت بالا و همگن، بسیار حائز اهمیت است که روش های خوبی برای هر دو عمل میکس و نمونه برداری جهت ارزیابی فرآیند به کار گرفته شود. با این حال، تولید خوراک با میکس مناسب در واقع قبل از خود فرآیند اختاط آغاز می شود، که شامل تعدادی از مراحل مهم در تولید در درجه اول است، از جمله دریافت، آسیاب و بچ گیری مواد تشکیل دهنده. تولیدکنندگان خوراک هنگام استفاده از میکسر باید به ترتیب مناسب افزودن مواد، پر کردن مناسب میکسر، مواد خشک یا مایع و زمان تخلیه میکسر توجه داشته باشند. مانند هر فرآیند دیگری، در صورت لزوم باید به نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه نیز توجه شود. با در نظر گرفتن همه این موارد، یک برنامه تضمین کیفیت که به خوبی طراحی شده، شامل استفاده از کنترل فرآیند آماری به منظور ارائه بررسی های مبتنی بر داده ها از عملکرد، کلیدی است برای اطمینان از اینکه هر یک از فرآیندها در سراسر کارخانه خوراک اثربخشی میکس را محدود نمی کند و میکس
کافی است. هنگام در نظر گرفتن یکنواختی مواد مغذی در خوراک حیوانات، تأکید زیادی بر میکس مناسب می شود. با این حال، تعدادی از فرآیندها می توانند تأثیرات عمده ای بر کیفیت محصول نهایی داشته باشند. بدون کنترل کافی این فرآیندها، به طور خاص میکس، و یک برنامه تضمین کیفیت مستند، مسائل مربوط به یکنواختی مواد مغذی در خوراک می تواند بر سامت و عملکرد حیوانات تأثیر بگذارد. در کارخانه خوراک، شیوه های تضمین کیفیت، قبل از ورود مواد اولیه به کارخانه در قالب سیاست های خرید مورد استفاده قرار می گیرد.
مشخصات خرید معمولاً به منظور برقراری ارتباط با تأمین کنندگان، تأمین ویژگی های یک محصول خاص، از جمله گریدهای قابل قبول و خواص فیزیکی، و مبنایی برای دریافت یا رد مواد تشکیل دهنده استفاده می شود. خط مشی های خرید همچنین باید شامل فرآیندی برای تأیید تأمین کنندگان، و سپس حفظ تمام اسناد مربوط به آن تأمین کنندگان، از جمله اطاعات تماس و رویه های تأمین کننده خاص باشد.
تضمین کیفیت در حین دریافت بسیار مهم است، زیرا اگر به میکس کردن خوراک فکر کنید، متوجه خواهید شد که به طور کلی پذیرش مواد بی کیفیت منجر به خروج خوراک با کیفیت پایین از خط تولید خواهد شد. اپراتورهای دریافت کننده مواد اولیه باید رویه های مکتوبی برای بررسی اسناد همراه این مواد، جهت بازرسی محموله و جمع آوری نمونه غات یا مایعات داشته باشند. مهم است به یاد داشته باشید که روش های دریافت و کنترل خاصی نیز برای محصولات موجود در کیسه ها و پاکت ها وجود داشته باشد، همانطور که برای مواد فله وجود دارد. به طور خاص با در نظر گرفتن جمع آوری نمونه ها، هر کارخانه خوراک باید یک طرح نمونه برداری را توسعه داده و پیروی نماید. برای مواد فله، برخی از کارخانه های خوراک ممکن است پروب های کامیون اتومات داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از پروب های دستی استفاده کنند، یا ممکن است در حین تخلیه، نمونه ها را جمع آوری کنند. نمونه گیری در حین تخلیه صرف نظر از نحوه به دست آوردن آنها، پس از برداشتن نمونه ها باید با استفاده از یک تقسیم کننده توزیع شوند تا نمونه ها به طور مساوی تقسیم شوند و نمونه های معرف مناسبی برای آزمایش یا نگهداری به دست آید.
در صورت نیاز به بازنگری کیفیت یک ماده پس از تولید خوراک، همه واحدها باید یک خط مشی برای نگهداری نمونه داشته باشند. بسته به ساختار تجاری کارخانه، برای مثال اینکه آیا بخشی از یک عملیات یکپارچه است یا یک کارخانه خوراک تجاری است که خوراک حیوانی را برای خرده فروشی تولید می کند، و گونه های حیواناتی که تغذیه می شوند، این سیاست های نگهداری نمونه ممکن است متفاوت باشد. آزمایش های کیفی انجام شده بر روی اجزای نمونه برداری شده ممکن است شامل چگالی ظاهری، تعیین رطوبت، آنالیز آلودگی مایکوتوکسین و آنالیز تقریبی از طریق مادون قرمز نزدیک 1 یا روش های مبتنی بر آزمایشگاه باشد. هر یک (NIR) از این آزمایش ها نه تنها برای اطمینان از اینکه ماده دریافتی با مشخصات ذکر شده مطابقت دارد، بلکه برای اطمینان از اینکه از بهترین مواد موجود برای مخلوط کردن خوراک نهایی استفاده می شود، مهم است. گام بعدی برای تضمین کیفیت در تولید خوراک، تعیین اهداف و ارزیابی عملکرد سیستم های آسیاب است. بدیهی است آسیاب مناسب غات و گاهاً سایر مواد، برای عملکرد حیوان مهم است؛ زیرا به قابلیت هضم مواد مغذی مربوط می شود، اما در ایجاد میکس کافی نیز نقش دارد. اگر اندازه ذرات خیلی بزرگ یا خیلی کوچک باشد، یا اگر به دلیل عدم کنترل فرآیند بسیار متفاوت باشد، عملکرد میکسر و یکنواختی مخلوط می تواند تحت تأثیر قرار گیرد. ماحظات مهم شامل تعیین یک هدف برای اندازه ذرات قابل قبول، تعیین مکان و فرکانس نمونه برداری، و جزئیات روش های آزمایشی مورد استفاده است. در این زمینه، همچنین ممکن است بین برنامه های نگهداری پیشگیرانه و تضمین کیفیت، تاقی وجود داشته باشد؛ زیرا مواردی مانند ارزیابی و جایگزینی چکش آسیاب چکشی و صفحه توری، تمیز کردن آهنربا، و نگهداری مناسب از سیستم هوا می تواند بر اندازه و توزیع ذرات تأثیر بگذارد.
برنامه تضمین کیفیت برای بچ گیری و میکس شامل ایجاد خط مشی هایی به منظور ثبت، بررسی و حفظ فرمول های اصلی، انجام بررسی های منظم سیستم توزین، داشتن رویه های میکس مکتوب، از جمله اطمینان از اضافه شدن مواد به میکسر به ترتیب مناسب، و انجام آزمایش های منظم میکسر است. برای تأیید اینکه زمان میکس کافی برای دستیابی به سطح مطلوب از یکنواختی مخلوط وجود دارد. از آنجایی که بسیاری از مواد با ارزش بالا ممکن است از یک سیستم میکرو وارد شوند، اغلب منطقی است که خط مشی های خاصی مشخص شود، از جمله برچس بگذاری مخازن، دقت در هنگام جابه جایی مواد اولیه و داشتن یک برنامه زمان بندی مشخص برای تمیز کردن درام توزین و بازرسی نوار نقاله. در نهایت، برنامه تضمین کیفیت باید مشخص کند که کدام سوابق تولید خوراک باید حفظ شود و چه جزئیاتی باید ثبت شوند. مهم نیست برنامه تضمین کیفیت یک کارخانه خوراک چقدر کامل باشد، همیشه مشکاتی برای عیب یابی وجود خواهد داشت. تنوع بچ گیری و میکس می تواند یکی از پیچیده ترین مسائلی باشد که باید با آنها برخورد کرد؛ زیرا تعداد زیادی متغیر برای در نظر گرفتن وجود دارد. چگالی ظاهری فرمول خوراک، هرگونه بار الکترواستاتیکی بر روی مواد افزودنی، و جریان پذیری کلی، همگی می توانند بر چگونگی میکس تأثیر بگذارند. افزودن نامناسب مایعات، از جمله روش ورود و زمان بندی، می تواند منجر به تجمع آن روی ریبون ها و پدال ها و در نتیجه کاهش عملکرد میکسر شود. همچنین می تواند تجمعی از مواد خشک ایجاد کند وبه طور مؤثر توانایی آنها را برای میکس شدن بیشتر از بین ببرد. همانطور که قباً ذکر شد، ترتیب اضافه کردن مواد به میکسر نیز مهم است. به عنوان مثال، اگر مواد کم مصرف خیلی زود به میکسر اضافه شوند، خطر گیر افتادن آنها در مناطق مرده در پایین میکسر وجود دارد.
تجزیه و تحلیل یکنواختی میکسر فرآیندی است که توسط آن عملکرد میکسر را آزمایش می کنند و حداقل زمان میکس را تعیین می نمایند. این تجزیه و تحلیل متکی بر آزمایش غلظت یک ماده ردیاب در نمونه بدست آمده از ده نمونه است که معمولاً از نقاط مختلف میکسر گرفته می شوند. ردیاب اغلب یک ماده مغذی خاص است، مانند یک ماده معدنی کمیاب یا اسید آمینه مصنوعی، که تنها از یک ماده اضافه شده به دست می آید. برای اینکه تجزیه و تحلیل میکسر عملی باشد، آزمایش ردیاب باید مقرون به صرفه بوده و به مقدار دقیق مورد استفاده قرار گیرد. با این ماحظات، انجام این آزمایش، چندین بار در سال، یک میکسر را برای اطمینان از عملکرد مناسب بررسی می نماید.
آخرین ماحظات برای بهترین روش ها در بچ گیری و میکس، استفاده مناسب از ابزارهای کنترل فرآیند 2 است. به منظور تولید یک خوراک (SPC) آماری یکنواخت و با کیفیت که تمام نیازهای تغذیه ای را برآورده نماید و در محدوده زمان و توانایی های یک کارخانه تولید می شود، درک جزئیات کارایی و عملکرد فرآیند بسیار ارزشمند است. ابزارهای می توانند به یک کارخانه اجازه دهند تا SPC به بهترین نحو پیش بینی کند که یک فرآیند چگونه به تغییر در متغیرهای شناخته شده برای تأثیرگذاری بر فرآیند میکس، از جمله متغیرهایی که با اپراتورها، تجهیزات، مواد تشکیل دهنده و رویه ها مرتبط هستند، پاسخ می دهد. ترکیب این سطح از دانش با یک برنامه تضمین کیفیت قوی و گسترده، نمونه ای از بهترین روش هایی است که یک کارخانه تولید خوراک می تواند به منظور بهینه سازی و بهبود فرآیندهای خود اعمال نماید.
برگرفته از مجله دانش فرآوری خوراک
